بررسی اثر شوری بر رشد و بازماندگی لارو تیلاپیای نیل (Oreochromis niloticus)

جهت بررسی اثر شوری بر رشد و بازماندگی لارو تیلاپیا، شوری­های مختلف شامل 0، 4، 8، 12، 16 و 20 گرم در لیتر با اضافه نمودن نمک دریا تهیه و در مخازن 300 لیتری جهت تعویض آب روزانه ذخیره­سازی گردید. برای نگهداری لاروها از18 عدد ظروف پلاستیکی با ظرفیت آبگیری 8 لیتر که مجهز به سیستم هوادهی مرکزی بود استفاده و به این ترتیب 6 سطح شوری و هر یک با سه تکرار مهیا گردید. تغذیه لاروها با استفاده از غذای تجاری قزل آلا و بر اساس توده زنده 5 نوبت در روز و در ساعات روشنایی انجام شد. نتایج نشان داد میانگین وزن نهایی، رشد روزانه، ضریب رشد ویژه و بازماندگی با افزایش شوری تا سطح 8 گرم در لیتر افزایش و سپس با افزایش شوری تا سطح 20 گرم در لیتر کاهش می یابد. با توجه به نتایج حاصله می­توان گفت لارو تیلاپیا در آب لب شور با بازدهی بسیار بالا قابلیت پرورش داشته و بهترین کارایی رشد و بازماندگی در شوری 8 گرم در لیتر حاصل شده است اما با توجه به میزان بازماندگی 60 درصدی و شاخص­های رشدی مشاهده­شده در سطح شوری 16 گرم در لیتر می­توان به امکان پرورش لارو تیلاپیا در آبهایی تا شوری 16 گرم در لیتر نیز امیدوار بود.